Ш А Р О Ф А Т
Дар яке аз деҳоти дурдасти кӯҳистон духтараке ба касалии фалаҷ гирифтор мешавад. Дӯстони мактабии ӯ дарсҳои ҳаррӯзаро ба Шарофати дар бистар хобида нақл мекунанд.
Модари мушфиқаш бо дуои муллоҳо ӯро муолиҷа кунонда наметавонад. Дард рӯз то рӯз афзудан мегирад. Бо ёрии муаллим Одилӣ Шарофат ба беморхонаи шаҳр меояд.
Духтурони мушфиқу меҳрубон ӯро муолиҷа мекунанд.
Ҳамсинфаш Мурод ба воситаи газетаи "Пионери Тоҷикистон" ба пионерони шаҳр муроҷиат карда илтимос мекунад, ки ба Шарофат барои аз худ кардани дарсҳои ҳаррӯза ёрӣ расонанд.
Пионерон бо дилу ҷон ба Шарофат барои аз худ кардани дарсҳои ҳаррӯза ёрӣ мерасонанд.
Шарофат сиҳат мешавад ва бо муваффақият синфи панҷумро тамом мекунад.
Нашрияи давлатии Тоҷикистон
ДУШАНБЕ – 1963
ДУШАНБЕ – 1963