Файзулло Ансорӣ
(1931-1980)

Сарвати дил - Ш Е Ъ Р Ҳ О

ЧАРО АЗ МАН ТУ СИННУ СОЛ ПУРСӢ?



Чаро аз ман ту синну сол пурсӣ,
Магар аз рӯи ман пирӣ аён аст?
Ту, мебоист, аввал ҳол пурсӣ,
Ки аз чӣ дар назар синнам калон аст?

На чандон бори андӯҳат кашидан
Барои ин дили ман буд осон.
Ба васли ту, ба васли ту расидан
Чунон душвор шуд, пириам аз он.

Ҳамон чашму хамон мӯи сиёҳат,
На чашм асту на мӯ, ҷодуст, ҷоду,
Ки дар қайдаш гирифт, охир нигоҳат
Бувад алмоси тезу теғи абрӯ.

Ман аз тарсу ҳароси ногаҳонӣ
Ба рӯи тори мӯ истода будам.
Ба рух ожинг омад дар ҷавонӣ,
Ки дар дил ранҷи бемисл озмудам.

Тамоми мӯи сар акнун сафед аст,
Валекин ин нишон аз пириам нест.
Касе, ки лаҳзае ҳаҷри ту дидаст,
Ба ин вай шарҳ додан метавонист.

Чаро аз ман ту синну сол пурсӣ?
Ба мисли ишқи поки ту ҷавонам.
Биё, охир, барои ҳолпурсӣ,
Магар як умри худ танҳо бимонам?!




« Бозгашт | МУНДАРИҶА | Идома »