Файзулло Ансорӣ
(1931-1980)

Буттаи гул -

ДАРВОЗАИ КОИНОТ ШУД БОЗ!



Дӯстон,
Аз лутфатон
Бисёр хурсандем мо,
Мо ҳама –
Фарзандҳои хонадони одамӣ!
Ихтиёру
Иқтидори
Мулки дилбандем мо,
Ҳарф мегӯем,
Аз ҷон,
Бо забони одамӣ.

Чашмасоронем,
Шаффофем,
Дар ҷӯшем мо,
Кӯҳсорему
Бақодорем дар роҳи ҳаёт!
Давлат ин асту
Макон ин, –
Шавқоғӯшем мо,
Мардуми мо
Роҳ бикшодаст
Сӯи коинот!

Моҳи апрел, –
Моҳи нек асту
Дили поки баҳор,
Дар баҳорон –
Ҳар дили хушнуд дарё мешавад.
Ин арӯси сол –
Хушиқбол –
Соҳибихтиёр,
Кас намедонист
Рӯзе меҳри дунё мешавад!..

Моҳи апрел!
Одамони поксимо,
Покдил,
Дӯст медоранд аз ҷон,
Берун аз андозае...
Моҳи апрел аст –
Моҳи беғуруру
Мустақил,
Дар ҳаёти коргар
Дорад зиёд овозае.

Дар ҳамин моҳи наҷибу
Дар ҳамин моҳи баҳор,
Одаме омад ба дунё, –
Дар ҳаёти одамон –
Гашт ҳам бахту саодат,
Гашт зӯру иқтидор,
Шуд ливои инқилобу
Шуд суруди ҷовидон!

Ҷисм –
Ин хок асту
Рӯҳи одамӣ –
Ақлу тамиз,
Ақл агар дар сар набошад –
Сар кадуи холиест.
Моҳи апрел –
Ибтидои
Шӯҳрати мулки азиз,
Ибтидои
Интиҳои
Ҳар


« Бозгашт | МУНДАРИҶА | Идома »