БОБИ ЧОРУМ
Зи рӯи қуллаҳо хуршеди тобон
Намуд оҳиста рӯяшро намоён.
Намоӣ сӯи он ҳоло нигоҳе –
Бувад бар қулла монанди кулоҳе.
Баланд ин қуллаҳо дар дидагонанд,
Гумон созӣ – сутуни осмонанд.
Баромад модар ин дам рӯи айвон
Ба истиқболи хуршеди дурахшон.
Латофат аз паи модар баромад,
Ба ҳавлӣ хаткашон он дам даромад.
Саломе доду баъди он хате дод,
Ки модар бениҳоят шуд аз ин шод.
Баромад хаткашон бо тезӣ аз дар,
Ки бидҳад номаи шахсони дигар...
Латофат нома пеши дида овард,
Ки модар бо муҳаббат гӯш мекард: